واژ? پادکست از کجا پديد آمد؟ ايد? پادکست چطور شکل گرفت؟
واژ? پادکستينگ “Podcasting” اولين بار در فوري? سال 2004 استفاده شد، اما پادکست به عنوان يک رسانه از سال 2000 وجود داشته است. واژ? پادکست از ترکيب 2 واژ? iPod و Broadcast پديده آمده است. همانطور که گفته شد، اولين بار واژ? پادکستينگ توسط بن همرسلي، ستون نويس گاردين و روزنامه‌نگار بي‌بي‌سي، هنگام نوشتن مقاله‌اي براي روزنامه گاردين استفاده و ابداع شد. اين اصطلاح اولين بار در جامع? وبلاگ نويسي صوتي در سپتامبر 2004 استفاده شد، وقتي که دني گرگواير آن را در پيامي به ليست ايميل iPodder-dev ارسال و معرفي کرد.
در اکتبر سال 2000، مفهوم اتصال فايل صوتي يا ويديويي به خوراک RSS در پيش نويسي توسط تريستان لوئيس پيشنهاد شد. اين ايده توسط ديو وينر، توسعه دهند? نرم‌افزار و نويسند? فرمت RSS توسعه داده شد. پس از آن، پادکست که زماني روشي مبهم براي انتشار اطلاعات صوتي بود، به يک رسان? شناخته شده براي توزيع محتواي صوتي، براي استفاد? شرکتي يا شخصي تبديل شد و به نوعي پاسخ سوال پادکست چيست، پيش از ايجاد اين سوال، به وجود آمد.
برخلاف ريشه شناسي واژه، محتواي پادکست توسط هر کامپيوتر يا دستگاه مشابهي که قابليت پخش مديا داشته باشد، در دسترس است. واژ? پادکست مربوط به قبل از افزوده شدن قابليت پادکست توسط اپل به دستگاه iPod و نرم‌افزار iTunes است. برخي از منابع، براي جلوگيري از ارجاع اين موضوع به آيپاد، از نام جايگزيني تحت عنوان “portable on demand” (قابل حمل برحسب تقاضا)، يا “play on demand” (پخش در صورت تقاضا) براي POD استفاده مي‌کنند تا از ارجاع اين واژه به iPod جلوگيري کنند. موضوعي که توسط افراد بسياري مانند جان گروبر، وبلاگ نويس حوز? تکنولوژي مورد انتقاد قرار گرفته است.
او صراحتا در وبسايت خود، به اين موضوع انتقاد مي‌کند و اعلام کرده است که: “واژ? پادکست قطعا از ترکيب واژ? iPod و Broadcast ساخته شده است و ارجاع دادن اين واژه به چيزي مانند “play on demand” مزخرف است.”
پادکست‌ها صوتي هستند يا ويديويي؟
يکي از ابهام‌هاي حول پادکست چيست، در مورد نوع مديا است، اينکه پادکست صوتي است يا ويديويي؟
بيشتر پادکست‌ها امروزه فقط صوتي هستند، عليرغم اينکه پادکست‌‌هاي ويديويي نيز وجود خارجي دارند. پادکستينگ در واقع در جواب به نيازي براي يک محتواي پس زمينه، دچار رشد قابل توجهي شد. به اين معني که، هر چيزي که قابليت سرگرم کردن ما، آموزش به ما يا الهام بخشيدن به ما را در حين انجام فعاليت‌هاي روتين زندگي داشته باشد، شامل اين موضوع مي‌شود.
به عنوان مثال، يکي از روش‌هاي شايع گوش دادن به فايل صوتي، در حين رانندگي در داخل ماشين است. قطعا امکان تماشاي يک برنام? ويديويي در حين رانندگي وجود ندارد، به همين خاطر، محتواي صوتي، بهترين گزينه است. بر همين اساس، پادکست‌ها براي گوش دادن در حين تمرين در باشگاه، در حين آشپزي در خانه يا وقتي که در مسير به سمت محل کار هستيد، بسيار گزين? مناسبي هستند. اساسا هر زمان قابل اتلافي، مي‌تواند گزين? مناسبي براي گوش دادن به يک محتواي صوتي باشد.
البته، براي اين موضوع، نياز به يک هدفوني داريد که به گوشي موبايل خود متصل کنيد، در غير اين صورت بايد از سيستم صوتي خودرو يا هر اسپيکر قابل اتصال به گوشي موبايل استفاده کنيد.
منبع :